เก็บเธอไว้ในความทรงจำ พอส (PAUSE)

 

    ถึงเวลาจะผ่านไปนานแล้วก็ตามสำหรับนักร้องคนนี้  ผมตั้งใจจะลงเพลงและประวัติ "โจ้-อัมรินทร์ เหลืองบริบูรณ์" นักร้องนำวงพอส (PAUSE)  เก็บไว้ในความทรงจำ แบบเป็นรูปภาพ พร้อม มีเสียงเพลง เพราะส่วนตัวชอบ โจ้ ชอบเสียงร้องของเขา และ ท่าทางที่เป็นมิตรกับทุกๆ คน...วันนี้มีโอกาสได้ทำแบบที่ตัวเองคิดแล้ว โดยได้ข้อมูลจาก  Old Melody  ต้องขอขอบคุณด้วยนะครับ ที่ทำให้ผมเก็บข้อมูลของนักร้องคนนี้ได้สมบูรณ์ทีเดียว

    พูดถึงเพลง "ที่ว่าง" ซึ่งถือว่าเป็นเพลงที่ทำให้คนรู้จักกับโจ้ เพลงนี้ เอ-พลกฤษณ์ ผู้ที่แต่งเพลงนี้เคยให้สัมภาษณ์ไว้ว่า ทีแรกไม่ได้คาดคิดว่าจะได้รับความสนใจหรือยอมรับได้มากขนาดนี้ เนื่องจากเป็นเพลงที่มีอินโทร (Intro) ที่ยาว เนื้อหาเข้าถึงยาก เป็นเพลงบัลลาด ที่ตั้งใจเสนอมุมมองในความรักที่แปลกแตกต่างออกไป โดยได้รับแรงบันดาลใจจากหนังสือเรื่อง "The Pro phet" หรือ "ปรัชญาชีวิต" นักกวีชาวเลบานอน ชื่อ "คาลิล ยิบราน" ลองฟังกันดูครับ

    วันนั้นเมื่อปี 2545 โจ้ อัมรินทร์ ในวัย 30 เศษ สิ้นลมหายใจในสภาพมีบาดแผลถูกจ่อยิงเข้าที่ขมับขวาด้วยปืนกล็อกขนาด 9 มม. คาลิฟต์ซีวันแมนชั่นซอยสุขุมวิท 50 แขวงพระโขนง เขตคลองเตย กทม. ซึ่งเจ้าหน้าที่สรุปสำนวนคดีว่าเป็นการฆ่าตัวตาย และวันที่ 20 กุมภาพันธ์ ยังเป็นวันคล้ายวันเกิดของ เคิร์ต โคเบน (kurt cobain) นักร้องนำวง เนอร์วาน่า (Nirvana) วงร็อกชื่อก้องโลก อีกด้วย ซึ่งทั้ง โจ้ และ เคิร์ต โคเบน ต่างก็เป็นนักร้องที่ผู้เขียนชื่นชอบในระดับที่ "มากๆ" เอาเสียด้วย

    ปลายปี 2539 วงการเพลงไทยได้รู้จักกับวงดนตรีหน้าใหม่ คือ พอส (PAUSE) ของวัยรุ่น 4 คนซึ่งฝีไม้ลายมือไม่ธรรมดา คือ โจ้-อัมรินทร์ นักร้องนำ, เอ-พลกฤษณ์ วิริยานุภาพ มือกีตาร์, นอ-นรเทพ มาแสง มือเบส และ บอส-นิรุธ เดชบุญ มือกลอง ผ่านการการันตีคุณภาพในขั้นต้นจากเวทีประกวด โค้ก มิวสิค อวอร์ด เมื่อปี 2537 โดยทั้ง 4 คนรวมตัวตั้งวงเฉพาะกิจในงาน 'คอลเลจ อาร์ติสท์' ของนิตยสาร 'บันเทิงคดี' และเล่นโชว์ในงาน 'ไพเรท เรดิโอ' ทำให้ "เบเกอรี่ มิวสิค" ค่ายเพลงอินดี้ยุยุคบุกเบิกของเมืองไทยเห็นแวว จับเซ็นสัญญา

 นี่ถือเป็นจุดหักเหสำคัญที่ทำให้ทั้ง 4 คนก้าวข้ามระดับมือสมัครเล่น สู่ความเป็นมืออาชีพในวงการเพลงไทยในนาม วงพอส ดังกล่าว

     อัลบั้มแรกของพวกเขาชื่อชุด Push (Me) Again ในสไตล์ป๊อปร็อก ได้รับความนิยมอย่างมาก เพลงที่ถูกโปรโมทอย่าง "ที่ว่าง" กลายเป็นเพลงยอดนิยมระดับ "ขึ้นหิ้ง" ทุกวันนี้ความนิยมก็ยังนิยมไม่เสื่อมคลาย จากนั้นก็มีผลงานออกมาอีก 3 อัลบั้ม คือ Evo & Nova (2541) Mild (2542) Rewind (2543) (ไม่รวมอัลบั้มเดี่ยวของ โจ้Simply Me เมื่อปี 2543 ที่เอาเพลงเก่าที่โจ้ชื่นชอบมาร้องใหม่ในรูปแบบของเขาเองนะครับ) มีเพลงที่ไพเราะเป็นอมตะมากมาย เอาที่ถือว่าเป็น signature ของพอสเลยก็อย่าง ข้อความ, สัมพันธ์, รักเธอทั้งหมดของหัวใจ, กอดหมอน เป็นต้น

    สมัยนั้น เชื่อว่ามีหลายคนที่ฟังเพลง "ที่ว่าง" นี้อย่างไม่ค่อยเข้าใจความหมาย  จนกว่าคุณจะมี ความรักเป็นของตัวเองนี่แหล่ะจึงกระจ่างแจ้งในสิ่งที่เพลงนี้ต้องการสื่อออกมา

   นอกเหนือจากคุณภาพทางด้านดนตรีแล้ว ต้องถือว่าจุดเด่นที่สำคัญที่ทำให้คนรู้จัก พอส ก็คือ เสียงร้องของ โจ้ นี่ล่ะครับ เป็นเสียงร้องที่มีเอกลักษณ์ยากที่จะหาใครเลียนแบบได้ แม้ว่าหลายๆ เพลงของวงพอสจะถูกนำมาร้องใหม่ แต่ในความเห็นส่วนตัวของผู้เขียน ไม่มีใครที่จะสามารถถ่ายทอดบทเพลงนั้นๆ ให้ไพเราะได้เท่ากับ โจ้เลย โจ้เป็นคนที่มีเส้นเสียงที่ใส เต็มไปด้วยพลัง สามารถลากเสียงไปจนสูงสุดได้โดยที่คนฟังไม่รู้สึกระคายหู และเจือด้วยความอบอุ่น อ่อนหวาน เมื่อร้องเพลงในสไตล์อะคูสติก หรือเพลงบัลลาด ทำให้ผู้ฟังเคลิ้มตามได้ไม่ยาก แถมลุคแบบหนุ่มน้อยหน้าตาดี ผมยาวดัดฟูฟ่อง ดูเป็นคนอบอุ่น มีเสน่ห์ ก็ทำให้วัยรุ่นคลั่งไคล้กันทั่วบ้านทั่วเมือง

 ไม่รู้นะครับ ว่าใครเป็นคนแรกที่เรียก โจ้ ว่าเป็น "นักร้องเสียงมหัศจรรย์" อาจจะฟังดูเว่อร์ๆ แต่กับแฟนพันธุ์แท้ และผู้ที่มีโอกาสได้ฟังเสียงร้องของโจ้ ต้องขอบอกว่า "มันเป็นอย่างนั้นจริงๆ" โดยเฉพาะถ้าได้ฟังเพลง "ยื้อ" ที่ บอย โกสิยพงษ์ แต่ง จะเห็นถึงคุณภาพการร้องของโจ้ได้อย่างชัดเจน เดี๋ยวลงต่ำ เดี๋ยวขึนสูง และสูงปรี๊ด เอาว่าหาคนร้องเพลงนี้ให้ได้อย่างที่โจ้ร้องไม่ได้ง่ายๆ ก็แล้วกัน ซึ่งจำได้ว่าโจ้เคยให้สัมภาษณ์วิทยุรายการหนึ่งถึงเพลงนี้ว่า เป็นเหมือนกำแพงที่ต้องปีนข้ามให้ได้ เมื่อร้องเพลงนี้ได้ ก็แปลว่า เราจบหลักสูตรของการเป็นนักร้องที่แท้จริงแล้ว!

 นี่เป็นสิ่งที่นักร้องนักดนตรีสมัยนี้สมควรเอาเยี่ยงอย่างที่สุดครับ หากอยากก้าวไปสู่จุดสูงสุดของอาชีพ

   ใครที่ชอบเพลงของโจ้ในอัลบั้มเดี่ยวของเขา ที่เอาเพลงเก่าทั้งลูกทุ่ง ลูกกรุงมาร้องใหม่ ซึ่งรู้สึกว่าไพเราะไม่แพ้ต้นฉบับนั้น ควรทราบว่าเป็นเพราะโจ้ เคยร้องเพลงลูกทุ่งมาก่อน และชอบเพลงของ "ศรเพชร ศรสุพรรณ" กับ "ยอดรัก สลักใจ" อย่างมาก เขาบอกว่าตัวเขาเป็นคนบ้านนอก บรรดาลูกคอลูกเอื้อนในเพลงทั้งหลายก็ได้มาจากการร้องเพลงลูกทุ่งนี้แหละ

    ภาพที่คุ้นตาคือ ในเวทีคอนเสิร์ตทุกครั้ง ก่อนจะร้องเพลง "ที่ว่าง" โจ้จะต้องมีประโยคเด็ดว่า "...จงรักกันและอยู่ใกล้กัน แต่ขอให้มีที่ว่าง เพื่อให้สายลแห่งรักพัดผ่าน ระหว่างคุณทั้งสอง.."

 ภาพรอยยิ้มเมื่อร้องเพลงเร็วในจังหวะ Funk สนุกๆ ภาพน้ำในตาคลอๆ เมื่อยามร้องเพลงเศร้า ไม่มีภาพนั้นอีกแล้ว... หลับให้สบายนะ ถึงตัวจะจากไป แต่เสียงร้องและบทเพลงจะยังวนเวียนอยู่ใน playlist ของผู้ที่รักโจ้ต่อไปตราบนานเท่านาน  

[Cr..Old Melody]

อ้างอิง[ http://www.thairath.co.th]

 

 เกิดเมื่อวันที่ 14 ตุลาคม 2514

        เสียชีวิตเมื่อวันที่ 20 กุมภาพันธ์ 2545 (วัย 31 ปี)

        สาเหตุการเสียชีวิต ถูกยิงในลิฟต์ของแมนชั่น ย่านสุขุมวิท

 

        โจ้  ถือเป็นนักร้องที่มีชื่อเสียงมากในยุค 90 จากผลงานเพลงกว่า 3 อัลบั้ม ได้แก่ Pause (Me) Again, Evo & Nova, Mild และถือเป็นวงนอกกระแส วงอินดี้ยุคแรก ๆ ของไทย โดยที่ โจ้ วงพอส เคยมีผลงานเพลงดังอย่าง ที่ว่าง, มีเพียงเรา, สัมพันธ์, ข้อความ, ดาว, บางสิ่ง, ความลับ, รักเธอทั้งหมดของหัวใจ นอกจากนี้ โจ้ วงพอส ยังมีผลงานอัลบั้มเดี่ยวอย่าง Simply Me ที่เป็นการนำเพลงเก่าคลาสสิกมาขับร้องใหม่อีกด้วย

 

        อย่างไรก็ตาม ในวันที่ 20 กุมภาพันธ์ 2545 เมื่อเวลา 04.00 น. มีผู้พบศพโจ้ วงพอส ในลิฟต์ที่ ซี-วันแมนชั่น ซอยสุขุมวิท 50 ซึ่งจากการชันสูตรศพพบบาดแผลกระสุนปืนบริเวณขมับขวา 1 นัด คาดว่าน่าจะเป็นการฆ่าตัวตายและแม้ผลชันสูตรจะยืนยันได้ว่าเป็นการฆ่าตัวตาย เพราะเครียดเรื่องปัญหาส่วนตัว แต่เนื่องจากสาเหตุการตายที่ยังเป็นปริศนาอยู่จนทุกวันนี้ จึงมีการแสดงความคิดเห็นกันอย่างหลากหลาย ทั้งประเด็นของการเข้าใจผิดกับเพื่อน ปัญหาความรัก พนันบอล หรือแม้กระทั่งความเครียดที่ตัวเองป่วย

 

        นอกจากนี้ยังมีบางกระแสบอกว่า โจ้ ตัดสินใจจบชีวิตตัวเองเนื่องจากน้องชายที่เสียชีวิตไปแล้ว แต่ตัวเองยังทำใจไม่ได้ตามเนื้อเพลง "รักเธอทั้งหมดของหัวใจ" ท่อนสุดท้ายที่เจ้าตัวแต่งไว้ว่า "แล้วซักวันจะไปหา"

 

อ้างอิง[http://www.bigza.com/news]